Dys Herz
muesch lah rede,
nüd bloss
de Verstand.
Syt
uralte Ziite
hät nume
Bestand
was mer
vo Herze
emal
zämetreit händ. –
Es Huus brucht
au Wärmi
und nüd
nume Wänd.
Dys Herz
muesch lah rede,
so bausch
e Brugg
zu andere
Mänsche –
zu Dir
wieder zrugg.
Elei mit
Verstand
chunt me
niemerem näch:
Lasch
s’Herz lah mitrede,
verstaht
mer dy Sprach.
